Door Daphne Sprenger
Heerlijk, het nieuwe jaar is begonnen! Net
als duizenden, of misschien zelfs miljarden mensen, open ik mijn
Facebook-pagina om alle nieuwjaarswensen te lezen. Het gevoel dat het nieuwe
jaar met zich meebrengt, zorgt bij veel mensen voor vreugde en uiteraard een
waslijst aan goede voornemens. Hoe meer ik door mijn tijdlijn scrol, hoe
sneller en globaler ik de berichten lees. Waarom zou je per 1 januari ergens
mee beginnen terwijl je er per jaar 365 dagen voor hebt? Wanneer je in november
al een goed voornemen hebt kun je er toch veel beter direct aan beginnen! Voor
mij is deze uitstel dan alweer een teken dat 80% van de mensen die deze goede
voornemens plaatst, deze niet realiseert.
Het idee van een goed voornemen snap ik,
maar is het dan nodig dat heel Facebook die leest? Waarom zou je niet gewoon
vol trots het eindresultaat posten en dan erbij vermelden dat het allemaal
begon met een goed voornemen? Nu lijkt het net of ik een pessimistisch persoon
ben, maar echt ik gun iedereen een schitterend jaar toe. Zelf zou ik
persoonlijk meer waarde hechten aan goede voornemens als meer genieten van de
kleine dingen, of meer tijd voor mezelf inplannen. Zijn dat ook goede
voornemens?
Naast mijn studie
heb ik ook een bijbaan in een restaurant waar natuurlijk ook de goede
voornemens voorbijkomen. “Nee ik begin dit jaar wel met een salade”, om
vervolgens een week later gewoon weer ongezond te eten. Het komt weleens over
alsof het voor mensen meer een verplichting is dat zij een goed voornemen
hebben dan dat zij dit daadwerkelijk ook willen.
Ik kan er wel van
genieten, uiteindelijk moet iedereen lekker doen waar die zich goed bij voelt
met óf zonder goede voornemens!